1- گروه معارف اسلامی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی همدان، همدان، ایران 2- گروه حقوق عمومی، دانشکده علوم انسانی، پردیس فارابی دانشگاه تهران، تهران، ایران ، a.roohi200@gmail.com 3- گروه حقوق عمومی، دانشکده علوم انسانی، دانشگاه بوعلی سینا، همدان، همدان، ایران
چکیده: (1840 مشاهده)
اهداف: شیخ‌الرئیس بوعلی سینا پزشک و فیلسوف نامدار ایرانی با وجود عمر نسبتاً کوتاه خود، تاثیری شگرف بر تمام علوم زمان خود و بعد از خود نهاد. وی به سلامت جسم و روح هم در حوزه فردی و هم در حوزه اجتماعی توجه داشته است. از طرفی امام خمینی (ره) نیز به‌عنوان سیاستمدار و فیلسوف معاصر که تاثیرات فکری وی در دنیای امروز غیرقابل انکار است، به سلامت اجتماعی و جامعه عاری از فساد توجه ویژه داشته است. به‌دلیل نسبت «این همانی» بین اندیشه هر دو متفکر در حوزه اندیشه سیاسی-اجتماعی و سلامت اجتماعی، مطالعه تحلیلی و تطبیقی حاضر انجام شد. اطلاعات و روش‌ها:در مطالعه دیدگاه‌های ابن سینا به آثار معتبر داخلی و خارجی در زمینه موضوع مقاله مراجعه نمودیم و در خصوص اندیشه‌ها و آراء امام خمینی نیز به کتاب صحیفه نور و کتب تالیفی ایشان و همچنین به مقالات معتبر مرتبط با موضوع رجوع شد. یافته‌ها:ابن سینا برای رسیدن به سلامت اجتماعی و اصلاح روابط بین فردی، معتقد است که اولاً می‌بایست حاکم جامعه دارای شرایطی باشد و وظایفی نیز به عهده دارد و ثانیاً قانون باید منشاء الهی داشته باشد، ثالثاً انتخاب حاکم نیز دارای فرآیندی الهی-انسانی با اتکا بر عقلای جمع بوده و بر مبنای شرایط اخلاقی و شرعی است. امام خمینی نیز معتقد است که برای اصلاح جامعه و ساختن جامعه‌ای عاری از فساد می‌بایست حاکم جامعه دارای شرایط علمی-اخلاقی باشد و بر مبنای قانون حکومت کند. نتیجه‌گیری:هر دو اندیشمند معتقدند برای رسیدن به سلامت اجتماعی به مثابه جامعه‌ای عاری از فساد، باید حاکم اول پیامبر (ص) باشد؛ اگر پیامبر نبود، انتخاب جانشین ایشان بر مبنای نصب اتفاق می‌افتد و اگر به دلایلی نصب ممکن نشد، اجماع اهل السابقه با درنظرگرفتن شرایط اخلاقی، علمی و مدیریتی، بهترین راه انتخاب حاکم است. حاکم باید بر اساس قانون الهی حکومت کند و وظایف متعددی در حوزه تامین سلامت اجتماعی-اخلاقی جامعه بر عهده وی است.
