|
تأثیر آموزش مبانی فلسفی تسامحورزی با رویکرد اسلامی بر رضایت زناشویی و احساس مثبت به همسر
|
حسن باقری نیا*   1، احمد اکبری امرغان |
| 1- ، hbagherinia@gmail.com |
|
|
چکیده: (132 مشاهده) |
زمینه و هدف: پژوهش حاضر با هدف بررسی تأثیر آموزش مبانی فلسفی تسامحورزی بر رضایت زناشویی و احساس مثبت به همسر در کارکنان دانشگاه حکیم سبزواری شهرستان سبزوار طرح ریزی شد.
روش : روش پژوهش این مطالعه نیمه تجربی از نوع طرح پیشآزمون- پس آزمون با گروه کنترل می باشد. جامعه آماری شامل کلیه کارکنان متأهل دانشگاه حکیم سبزواری شهرستان سبزوار میشود. نمونهگیری به روش تصادفی منظم انجام گردید. به این صورت که در مرحله اول باید اعضای موجود در طرح نمونهگیری را شمارهگذاری کرد. در این روش، پژوهشگر به جای استفاده از فهرست اعداد تصادفی، فاصله نمونهگیری را حساب میکند. براین اساس از آنجایی که در این پژوهش جامعه دربرگیرنده 150 زوج میباشد و قصد انتخاب 34 زوج را داریم فاصله نمونهگیری برابر با 41/4 محاسبه گردید.اساس انتخاب زوجین برای ورود به دوره آموزش تسامحورزی، زوجینی که نمره پایینتر از میانگین در آزمون سلامت عمومی(GHQ) را کسب کرده اند و معیار انتخاب جهت خروج از دوره مذکور، زوجینی که دارای غیبت بیش از 2 جلسه میباشد. با توجه به این که در مطالعه براساس دیدگاه اسلام صورت گرفته است لذا تسامح ورزی بر اساس مبانی فلسفی اسلام و شیوه تربیتی پیامبر اسلام آموزش داده شده است. با بررسی سیره نبوی و دیدگاه ایشان نسبت به تسامح به چهار مبانی انسانی شناختی، هستی شناختی، ارزشناسی و معرفت شناختی دست یافتیم. به این پژوهش در قالب شش جلسه آموزشی پیرامون مبانی تسامح ورزی انجام شد. در جلسه اول کلیات و مفاهیم و تعاریف مطرح گردید. در جلسه دوم سخن از مبانی هستی شناسی تسامح به میان آمد. زمانی که فرد آموزش لازم در تسامح ورزی را بر اساس هستی شناختی دریافت کند به جهان بینی مبنی بر رحمت دست می یابد. بر این اساس این آموزش به زوجین منجر به بروز رفتارهای بهتری در روابط زناشویی و ادراک احساس مثبت به همسر می شود. جلسه سوم در راستای آموزش مبانی معرفت شناسی تسامح برگزار شد. مبانی انسان شناسی محور آموزش در جلسه چهارم بود. آموزش های مبتنی بر این مبنا در تسامح ورزی نیازمند به فهم درست از انسان است . در این مبنا باید به فطرت ، طبیعت و هویت جمعی فرد نیز توجه شود. پنجمین جلسه به طرح و آموزش مبانی ارزش شناسی تسامح اختصاص داشت. در آخرین جلسه جمع بندی کاملی از آموزشهای پنج جلسه قبلی صورت گرفت. پس از اتمام آموزش ها به منظور بررسی بهتر و تعیین میزان تغییرات در رفتارهای زوجین و نیز میزان احساس مثبت نسبت به همسر در یک بازه زمانی 4 ماهه زوجین مورد بررسی و مطالعه قرار گرفتند. مداخله ای که در این پژوهش مورد استفاده قرار گرفت به شیوه زوج درمانی بود که با راهنمایی مشاور مورد استفاده قرار گرفت. در این پژوهش برای گردآوری داده ها از دو پرسشنامه رضایت زناشویی و احساس مثبت به همسر استفاده شد. جهت تعیین معنا داری تفاوت بین نمره های گروه آزمایش و کنترل در دو متغیر وابسته، احساس مثبت به همسر و رضایت زناشویی، از روش تجزیه و تحلیل کوواریانس چند متغیری استفاده شد.
یافته‌ها: نتایج حاصل از تجزیه و تحلیل مانکوا بر روی میانگین نمره های پس آزمون احساس مثبت به همسر و رضایت زناشویی آزمودنی
های گروه آزمایش و کنترل با کنترل پیش آزمون نشان داد بین گروه آزمایش و کنترل از لحاظ متغیرهای وابسته تفاوت معناداری دیده شد . بنابراین حداقل در یکی از متغیرهای وابسته بین دو گروه تفاوت معنی داری وجود دارد. جهت پی بردن به این تفاوت، دو تحلیل واریانس یک راهه در متن مانکوا انجام گرفت. بین گروه آزمایش و کنترل از لحاظ متغیرهای وابسته تفاوت معناداری دیده شد.
استنتاج: نتایج پژوهش حاضر نشان داد که مداخله آموزش مبانی مدارا و تسامح ورزی باعث افزایش احساس مثبت به همسر و رضایت زناشویی گردیده است.
|
|
| واژه‌های کلیدی: مبانی فلسفی تسامح، احساس مثبت به همسر، رضایت زناشویی |
|
|
|
نامه سردبیری: پژوهشي |
موضوع مقاله:
اخلاق و سلامت
دریافت: 1402/11/27 | پذیرش: 1403/1/28
|
|
|
|
|
|
|
| ارسال پیام به نویسنده مسئول |
|
|
|
| ارسال نظر درباره این مقاله |
|
|
|
